نشستم درفراقت گریه کردم

به هرجایی رسیدم تکیه کردم

نبودی درفراق شانه هایت

                                           به هرخاکی رسیدم سجده کردم

میان کوچه های سردو خلوت

                                            به یادت تا بی نهایت گریه کردم

                                              توای ابر بهاری شاهدی که

چگونه من به بایش گریه کردم...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: